همه ما مسلمانان علی الخصوص شیعیان برای از بین بردن فشارها و خشم درونی، در سایه دعا و یاری رسانی از ارواح پاک معصومین درگاه حضرت حق انرژی میگیریم و پریشان احوالی زندگی روزمره خود را به واسطه مقربین خدااز بین می‌بریم.

حفاظت از زائر مرقد معصومین را در دنیا و آخرت وعده داده و او را غرق قرب دوستی خود می گرداند. امید است که برای ما نیز میسر شود تا به زیارت مرقد حضرت مشرف شویم تا ایشان مدد کنند و شفاعتی را در روزموعود برای ما درنظر بگیرد. ما در تلاشیم تا با فراهم آوردن اسباب این سفر معنوی برای شما زائر گرامی توشه‌ای اخروی برای خود بیاندوزیم و اطمینان داریم که هر چقدر بیشتر سبب رضایت خاطر شما را در سفر به تور کربلای معلی | تور نجف اشرف فراهم کنیم، پاداش و نزدیکی بیشتری را نزد حضرت حق نصیب خود کرده‌ایم. با ما در تورهای کربلازمینی و هوایی | تور نجف زمینی وهوایی همراه شوید تا زیارتی دلچسب و دلنشین و خاطره انگیز و به دور از دغدغه‌های معمول داشته باشید.تور کربلا همچون تور مشهد به شما یک لذت معنوی و روحانی خاص میدهد که تجربه آن برای هر کس شیرین و به یاد ماندنی است.

در ماه های محرم و عزاداری شهادت سالار شهدا امام حسین (ع) تور کربلا و سفر های زیارتی به کشور عراق به صورت چشمگیری افزایش پیدا می کند که شیعیان راهی کربلا معلی و دیگر شهر های عراق می شوند.

به طور کلی کربلا یکی از مهم ترین شهر های زیارتی عراق و جهان می باشد ، مرقدپاک و مطهر امام حسین و حضرت ابو الفضل العباس شهر کربلا را به یکی از قطب های گردشگری مذهبی تبدیل کرده است.در طول سال شیعیان و دوستداران ائمه اطهار همراه با تور کربلا سفر می کنند و در مناسبت های تاسوعا ، عاشورا و اربیعین تعداد تور کربلا و جمعیت زائران به اوج می رسد.اگرمیخواهید همراه تور کربلا سفر کنید بهتر هست قبل از سفر اطلاعاتی در مورد این شهر زیارتی بدانید : اختلاف ساعت کربلا با ایران 1 ساعت و نیم ، زبان مردمان این شهر زیاتی کردی و عربی و واحد پول آن ها دینار عربی می باشد.

کربلا ونجف جز شهرهای مذهبی مسلمانان شیعی جهان می باشد و جاذبه گردشگری این 2 شهر زیارتی و مطهر وجود بارگاه پاک امامان و بزرگان دینی  ومذهبی به نام می باشد.

بعضی از آثار تاریخی  کربلا ونجف  می توانیم به قلعه‌ی هندی ، قلعه‌ی اخیضر ، مقام امام صادق علیه‌السلام ، قصر عطشان ، مقام زین العابدین علیه‌السلام ، مقام حضرت مهدی (عج) ، حسینیه‌های کربلا و مساجد کربلا نیز اشاره کرد ودرنجف قبرستان وادی السلام،شهرکوفه مسجدکوفه،بارگاه امام اول شیعیان منزل امام خمینی درزمان تبعید،. اگر قصد سفر به کربلای معلی  ونجف اشرف رادارید و میخواهید برای زیارت عتبات متبرکه در نجف ، سامرا،کاظمین به کشور عراق سفر کنید. مطلب زیر را بخوانید و در صورت نیاز با همکار مجرب ما در زمینه تور کربلا تماس بگیرید، تا با اطلاعات کافی این سفر را آغاز کنید.

کَربَلا مرکز استان کربلا، از شهرهای جنوبی کشور عراق، با جمعیت ۵۷۲٬۳۰۰ نفر (۲۰۰۳ م) در ناحیه غربی فرات قرار دارد و فاصله‌اش تا بغداد ۹۷ کیلومتر است.

 شهرت این شهر با نبرد کربلا در دهم محرم ۶۱ هجری قمری پیوند دارد. حرم حسین بن علی و برادرش عباس بن علی در شهر کربلا از مکان‌های مقدس اسلامی و زیارتگاه مسلمانان شیعه است.

این شهر تا سال ۶۱ هجری قمری بیابان بزرگی بوده‌است به نام‌های نینوا، غاضریه و طف. اما بعد از سال ۶۱ قمری و رویداد کربلا، به‌تدریج مورد توجه شیعیان و مسلمانان قرار گرفت و پس از ساخت گنبد و بارگاه برای شهدای کربلا توسط حکومت آل بویه که یکی از حکومت های معتقد به خاندان پیامبر بود، به یکی از شهرهای مهم زیارتی عراق تبدیل شد.

بنابر برخی گفته‌ها، امام حسین بن علی علیه السلام گوشه‌ای از زمین کربلا (زمینی به مساحت ۳۶ کیلومتر مربع) را که اکنون شامل مضجع شریف امام و سایر شهدای کربلا می‌شود، به شصت هزار درهم از مردم نینوا و غاضریه خریداری کردند و با آنها شرط کردند که مردم را برای زیارت شهدای کربلا راهنمایی کنند و از زائرین حرم تا سه روز پذیرایی کنند

واژه کربلاء یک واژه آرامی است که نهایتاً از زبان اکدی وام گرفته شده است. واژه کربلا در آرامی כַרְבָלָא / ܟܪܒܠܐ [ krblh این واژه نهایتاً از واژه اکدی karballatu گرفته شده است.@کربلا از ثروتمندترین و مهمترین شهرهای عراق است و منابع اصلی درآمد آن از زائرین اماکن مذهبی و کشاورزی و بویژه محصول خرما است. این شهر از دو بخش قدیم یا بخش مذهبی و کربلای جدید تشکیل شده‌است. مدارس اسلامی و ساختمان‌های دولتی زیادی نیز در کربلا متمرکز شده‌اند.

حرم حسین بن علی که در برخی از منابع نیز آن را مسجدالحسین نامگذاری کرده‌اند، در مرکز بخش مذهبی شهر کربلا قرار دارد. در روز اربعین بسیاری از مسلمانان و شیعیان جهت زیارت این مکان به شهر کربلا می‌آیند. بسیاری از زائران مسن نیز به کربلا می‌آیند تا آخرین سال‌ها و روزهای زندگی خود را در این شهر سپری کنند.

به دلیل وجود حرم حسین بن علی و برادرش عباس بن علی در شهر کربلا، ۱۰۰ مسجد و ۲۳ مدرسه دینی در این شهر ساخته شده‌است.

وحید بهبهانی
میرزا مهدی شهرستانی (از مهادی اربعه)
عبدالله مامقانی
سید محمد حسین شهرستانی
سید علی طباطبایی (صاحب ریاض)
میرزا محمدتقی شیرازی
سید محمدعلی شهرستانی
میرزا سید مهدی حسینی شیرازی
ملا حسینقلی همدانی
سید مرتضی کشمیری
سید محمدرضا شیرازی

کربلا، مدفن بسیاری از مشاهیر، پادشاهان و رجال سیاسی ایرانی بوده‌است، در مطلب زیر به بررسی این افراد می‌پردازیم:
پادشاهان آل بویه

پادشاهان آل بویه قدیمی‌ترین پادشاهان دفن شده در حائر حسین هستند. بسیاری از این امیران شیعه در توسعه، بازسازی و تزیین حرم حسین و دیگر امامان شیعه نقش مؤثری داشتند. چند تن از آنان در داخل بقعه‌ای در صحن کوچک خاک شده‌اند. در زمان‌های پیشین، بقعه‌ای بر فراز قبر آنان وجود داشت که در میان مردم به بقعه آل بویه شهرت داشت. در ۱۲۶۸ ق عبدالرسول خالصی به دستور رئیس اوقاف وقت عراق این بقعه و آثار تاریخی آن را تخریب کرد.
مظفرالدین‌شاه قاجار
مظفرالدین‌شاه از پادشاهان قاجار است که فرمان مشروطیت را در ۱۳۲۴ ق صادر کرد و در همان سال از دنیا رفت. بر اساس وصیت‌اش او را در کربلا به خاک سپردند. قبر مظفرالدین‌شاه داخل رواق فقیهان یا رواق پادشاهان است و روی آن با موزائیک فرش شده‌است.

 سامِرا (به عربی: سامَرّاء) (دگرگون‌شده ی: سُرِّ مَن رَأیٰ؛ به معنای: شاد شود هر که آن را بدید) شهری در میانهٔ عراق، در استان صلاح‌الدین؛ در کرانهٔ دجله، ۱۲۵ کیلومتری شمال بغداد جای گرفته است. در سال ۸۳۶م به‌دستور خلیفهٔ عباسی معتصم بالله بنیان نهاده اشت تا به‌جای بغداد پایتخت شود.[۱]

 مسجد جامع سامرا و مسجد و حرم عسکریین دو بنای مشهور سامرا است.

سامرا بین مسلمانان شیعه اهمیت مذهبی دارد. این شهر یکی از شهرهای مذهبی عراق به شمار می‌رود، مدفن دو تن از امامان شیعه حسن عسکری و علی نقی در آنجا قرار دارد. علاوه بر اینکه مقبرهٔ دو تن از امامان شیعه آنجاست، شیعیان معتقدند که مهدی موعود نیز در این شهر زاده شده‌است.[نیازمند منبع]. مسجد جامع سامرا یکی از بناهای مهم این شهر می‌باشد که منارهٔ آن شهرت ویژه‌ای دارد.

آقای علیزاده, [16.12.16 16:48]
معتصم بالله خلیفهٔ عباسی (خلافت از ۲۱۸ قمری) دستور ساختن شهر را داد و پس از اتمام به آنجا نقل مکان کرد. بدین ترتیب پایتخت خلافت از شهر بغداد به سامرا منتقل شد. این شهر به نام سازنده آن عسکر المعتصم نیز نامیده می‌شد. لقب عسکری حسن عسکری امام یازدهم شیعیان برگرفته از این نام است.

بابک خرمدین، رهبر جنبش سرخ جامگان برضد اشغالگری اعراب پس از حمله مسلمانان به‌ایران، در ۱۸ دی سال ۲۳۶ به‌دستور معتصم بالله کشته‌شد. ابتدا دست و پای وی را به‌تدریج قطع کردند. سپس جنازه‌اش را در شهر سامرا بر سر دار کشیدند.[۲]

تا سال ۲۵۶ ه. هشت خلیفه از این شهر حکمرانی و خلافت نمودند. در این سال المعتمد علی اللَّه عباسی بار دیگر به بغداد بازگشت و آنجا را پایتخت خلافت قرار داد. سامرا طی مدت سه دهه پایتختی، توسعه فراوانی یافت و تعداد زیادی از کاخ‌ها و تفریح‌گاه‌ها و مساجد در این شهر ساخته شد.[۳]

حرم علی بن محمد هادی، امام دهم شیعه (تاریخ درگذشت: سال ۲۵۴ ه) و امام یازدهم، حسن بن علی عسکری (تاریخ درگذشت: ۲۶۰ ه) از زیارتگاه‌های شهر امروزی سامرا است. نخستین ساختمان بر آرامگاه آنان، از قرن چهارم هجری است که تاکنون همواره تجدید و ترمیم شده و توسعه یافته است. این حرم دارای گنبدی‌است که یکی از بزرگ‌ترین گنبدها در جهان اسلام است، محیط این گنبدِ طلاییِ عظیم، ۶۸ متر است که در آن ۷۲ هزار کاشی طلا به کار رفته است. در دو سمت این گنبد دو گلدسته طلایی قرار دارد که هر یک دارای ۳۶ متر طول است.[۳]

سامِرا (به عربی: سامَرّاء) (دگرگون‌شده ی: سُرِّ مَن رَأیٰ؛ به معنای: شاد شود هر که آن را بدید) شهری در میانهٔ عراق، در استان صلاح‌الدین؛ در کرانهٔ دجله، ۱۲۵ کیلومتری شمال بغداد جای گرفته است. در سال ۸۳۶م به‌دستور خلیفهٔ عباسی معتصم بالله بنیان نهاده اشت تا به‌جای بغداد پایتخت شود.[۱]

مسجد جامع سامرا و مسجد و حرم عسکریین دو بنای مشهور سامرا است.

سامرا بین مسلمانان شیعه اهمیت مذهبی دارد. این شهر یکی از شهرهای مذهبی عراق به شمار می‌رود، مدفن دو تن از امامان شیعه حسن عسکری و علی نقی در آنجا قرار دارد. علاوه بر اینکه مقبرهٔ دو تن از امامان شیعه آنجاست، شیعیان معتقدند که مهدی موعود نیز در این شهر زاده شده‌است.[نیازمند منبع]. مسجد جامع سامرا یکی از بناهای مهم این شهر می‌باشد که منارهٔ آن شهرت ویژه‌ای دارد.

پس از اینکه میرزای شیرازی در سال ۱۳۱۲ق. در سامرا درگذشت، شیعیان هم کم‌کم سامرا را ترک کرده و به سمت دیگر شهرهای شیعه‌نشین به‌ویژه در جنوب عراق یعنی کربلای معلی و نجف اشرف کوچ کردند. بر همین اساس، سامرا آرام‌آرام به یک شهر سنی‌نشین تبدیل شد. چند دهه پس از حکومت حزب بعث، تقریبا حضور شیعیان در سامرا به صفر رسید.

حرم عسکریین
مرقد امام هادی علیه السلام.jpg
نوشتار اصلی: حرم عسکریین

مدفن امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) مهم‌ترین مکان زیارتی شهر سامرا است.

تخریب حرم عسکریین

نوشتار اصلی: تخریب حرم عسکریین

حرم امامین عسکریین (ع) دو بار به دست ترویست‌ها تخریب شد. اولین حمله در ۳ اسفند ۱۳۸۴ش. و دومین حمله پس از گذشت شانزده ماه در ۲۳ خرداد ۱۳۸۶ش. رخ داد. در نخستین تخریب، بمب‌گذاران با به کارگیری بیش از دویست کیلوگرم تی‌ان‌تی، گنبد و بخشی از گلدسته‌های طلایی حرم را فروریختند. در حمله دوم نیز گلدسته‌های طلایی تخریب شد. پس از این حملات تروریستی، بارگاه دو امام، در دست بازسازی و نوسازی قرار گرفت.
سرداب مقدس
سرداب غیبت.jpg
نوشتار اصلی: سرداب مقدس

سرداب غیبت، زیرزمین خانه مسکونی امام حسن عسکری (ع) بوده که هم‌اکنون در شمال غربی حرم عسکریین در شهر سامرا قرار دارد. گویند این مکان محل زندگی و عبادت امام هادی (ع) و امام حسن عسکری (ع) در روزهای گرم تابستان بوده است. بنابر گزارش‌هایی، امام مهدی (عج) نیز بارها در زمان حیات پدر و پس از آن در این مکان دیده شده‌ است.

امام هادی(ع)، امام دهم شیعیان
امام حسن عسکری(ع)، امام یازدهم شیعیان
نرجس خاتون مادر امام زمان(عج) که قبرش داخل ضریح و پشت سر امامین عسکریین قرار دارد
حکیمه خاتون دختر امام جواد(ع) و عمه امام عسکری که در پایین پای امامین عسکریین مدفون است
حسین بن علی الهادی فرزند امام هادی(ع) و برادر امام عسکری(ع)
سمانه یا سمانه مغربیه ملقب به «ام الفضل» مادر امام هادی(ع) که در کنار فرزندش دفن شد
سوسن مادر امام عسکری(ع)
ابرهیم اشتر نخعی فرزند مالک اشتر در منطقه دُجَیل در نزدیکی سامرا
جمیل بن دراج از محدثان شیعه، در منطقه دُجَیل در روستای طارمیه
ابوهاشم جعفری از محدثان و راویان شیعه؛ قبر او داخل ضریح عسکریین است.
ابن سکیت ابویوسف یعقوب بن اسحاق اهوازی
نجاشی دانشمند رجالی شیعه؛ نجاشی در سال ٣٧٢ متولّد و در سال ۴۵٠ در مطيرآباد وفات يافته است، مطيرآباد يا «ميطره» روستايى در نواحى سامرا است.[۱۴]
آقا رضا همدانی از مراجع تقلید قرن سیزدهم[۱۵]
زید بن موسی بن جعفر(ع) معروف به زید النار[۱۶][۱۷]
محمد بن علی الهادی معروف به امامزاده سید محمد، مدفون در شهر

 کاظمین با نام اصلی کاظمیه (به عربی: الكاظمية) یکی از محله‌های شمالی شهر بغداد در بخش غربی رود دجله است. مسجد و آرامگاه دو امام شیعه (امام هفتم شیعیان موسی کاظم و امام نهم امام محمد تقی معروف به «امام محمد جواد».) در این محله قرار دارد و سبب نامگذاری این منطقه به کاظمیه همین است.

آرامگاه خواجه نصیرالدین طوسی:
وی از بزرگان جهان علم و دانش و از مشاهیر دانشمندان است که دوست و دشمن بر جلالت قدر و عظمت مقام او اتفاق نظر دارند. او در سال ۶۷۲ هـ. ق درگذشت و در گور یکی از خلفای بنی العباس که در جوار حرم مطهر کنده و آماده شده بود مدفون گردید. بر روی قبر او ضریحی فولادی و کهن قرار دارد.
* آرامگاه شیخ مفید، که در مشرق رواق جنوبی قرار دارد. وی از بزرگان شیعه و فقها و متکلمان چیره‌دست و توانا بود که در سال ۴۱۳ هـ. ق درگذشت. بر روی قبر او ضریحی فولادی و کهن قرار دارد و بر بالای قبرش، بر روی مرمر قطعه شعری است که امام زمان علیه السلام در رثای فوت او سروده است:
لاصوّت الناعی بفقدک إنّه × یومٌ علی آلِ الرسول عظیمُ.
آرامگاه ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه؛ از بزرگان و فقها و محدثین امامیه است. وی در سال ۳۶۸ هـ. ق درگذشت و آرامگاهش در مشرق رواق جنوبی به همراه قبر شیخ مفید است. آرامگاه جمع کثیری از وزرا، فقها و اعیان، که برخی از مشاهیر آنان عبارتند از: موسی بن ابراهیم بن موسی بن جعفر علیه السلام (وی یمن را در دوران مأمون تسخیر نمود و مردم را به امامت حضرت امام رضا علیه السلام دعوت کرد) معزّالدوله آل بویه، جلال الدوله آل بویه، وزیر مهلبی، عمید الجیوش، فخرالدوله دیلمی، مشرف الدوله دیلمی، ابن حمدون، ضیاءالدین ابن الأثیر، ابن الناقد، ابن العلقمی، فرهاد میرزا، آیت‌الله سیدحسن صدر و گروهی دیگر از این خانواده، سید هبة الدین شهرستانی و...
* آرامگاه سید مرتضی و سید رضی: این دو برادر از اعیان و مشاهیر و بزرگان امامیه در قرن پنجم هجری به شمار می‌آیند. قبر این دو تن در دو ساختمان جداگانه بیرون صحن مطهر و در نزدیکی یکدیگر در جنوب شرقی دیوار صحن قرار دارد.
* قبر ابویوسف قاضی، وی در سال ۱۶۶ هـ. ق به منصب قضاوت در بغداد پایتخت خلافت بنی العباس برگزیده شد و نخستین کس در اسلام است که به عنوان «قاضی القضات» شهرت یافت. قبر او در جنوب شرقی صحن مطهر، درون یکی از حجره‌ها می‌باشد.[۱۷]

کوفه یکی از شهرهای کشور عراق است. این شهر در ۱۷۰ کیلومتری جنوب بغداد و در استان نجف واقع شده‌است.

این شهر مدتی پایتخت علی بن ابیطالب بود و به همین دلیل به همراه سامرا، کربلا، کاظمیه و نجف جایگاه ویژه‌ای در نزد شیعیان دارد. مسجد کوفه که در قرن ۷ میلادی ساخته شده است از بناهای مهم این شهر و زیارت‌گاه شیعیان است.

پارچه‌ای را که مردان عرب به سر می‌اندازند و چفیه نام دارد برخاسته از این شهر است.

منطقه میان‌رودان از قدیمیترین مناطق وجود تمدن در دنیا است. اولین تاریخچه شهر کوفه به زمان حمله عمر ابن خطاب و تحت کنترل گرفتن سورستان (نام ساسانی این منطقه) باز می‌گردد. کوفه در سال حدود ۶۳۸ میلادی در حدود زمان ایجاد بصره ایجاد شد. عمر که قصد داشت سرزمین عربستان را پاکسازی کند دستور داد یهودیان خیبر به کوفه منتقل شوند.[۳]

یعقوبی جمعیت اولیه کوفه را ده هزار جنگ‌جو ذکر می‌کند که اگر به این رقم تعداد نفرات خانواده‌های آنان را که همراه آنان بوده‌اند، اضافه نماییم، رقمی حدود سی هزار به دست می‌آید. علاوه بر این، حدود چهار هزار ایرانی به همراه فرماندهشان که دِیلَم نام داشت، قبل از فتح مدائن در سال ۱۶ ه. ق به لشکر اسلام پیوستند و پس از بنیان کوفه، در آن ساکن شدند. پس تا اینجا رقم ۳۴ هزار به دست می‌آید.[۱]

برپایه آنچه در گام اول از اخبار مورخین به دست می‌آید این است که علت اصلی بنای شهر کوفه استقرار سپاه اعراب بوده و از آنجا که مداین محل مناسبی نبود و پشه و مگس آن سبب آزار اعراب می‌شده، سپاهیان به دستور عمر به کوفه کوچ کردند.[۴]

طبری می‌نویسد: عمر مقرری خاصی برای سپاهیان مداین که بعد به کوفه منتقل شدند؛ در نظر گرفت که مخصوص آن‌ها و کسانی بود که به آن‌ها محق می‌شدند و به آن‌ها کمک می‌کردند و به دیگران تعلق نمی‌گرفت.[۴]

همان‌گونه که گفته شد عوامل بسیاری در ساختار شهر و مردم کوفه نقش داشت. اولین ساکنین شهر کوفه مجاهدان جنگ و فتح قادسیه بودند. آن‌ها از قبایل مختلف نزاری (اعراب عدنانی شمال شبه جزیره عربستان) و یمنی (اعراب قحطانی جنوب) تشکیل شده بودند. سعد بن ابی وقاص ابتدا دستور داد محلی برای مسجد درنظر گیرند، سپس به تیراندازی فرمان داد که از مرکز آن محل به چهار طرف تیر پرتاب کند به این ترتیب محدوده مسجد کوفه تعیین شد. پس از تعیین حدود مسجد، سعد برای اسکان قبایل نزاری و یمنی قرعه کشید. براساس قرعه، یمنی‌ها صاحب زمین‌های مرغوب شرق مسجد شدند و نزاری‌ها در غرب آن سکنی گزیدند.[۴]

محمد بن جریر طبری نام‌های اولین گروه‌های قبایل کوفی را در تاریخ خود آورده و محل سکونت آنان را تعیین کرده است. وی از قبایل سلیم، ثقیف، همدان، بجیله، تیم، تغلب، بنی اسد، نخع، کنده، ازد، مزینه، تمیم، محارب، اسد، عامر، بجاله، جدیله و جهینه نام می‌برد که مجاور مسجد کوفه سکنی داده شدند.[۴]

طبری می‌گوید این قبایل و گروه‌های دیگری که از قبایل متفرقه بودند در ده گروه تنظیم شدند. اما به مرور زمان که مهاجرت به کوفه زیاد شد؛ برخی از آن‌ها دارای جمعیت بسیاری شدند. به همین دلیل عمر به سعد دستور داد آن‌ها را بر هفت گروه تنظیم کند و او نیز چنین کرد و قبایلی که به یکدیگر نزدیک بودند در یک گروه جای داد. او معتقد است این تقسیم‌بندی تا ایام معاویه ادامه داشت تا اینکه ابن زیاد مردم را در چهار گروه جای داد. از دیگر ساکنین کوفه ایرانیان بودند که بعد از فتوحات به شکل اسیر، موالی و یا مهاجر در کوفه مستقر شدند.[۴]

سعد ابن وقاس اولین حاکم کوفه بود. در سال ۶۴۰ میلادی شورشی علیه سعد صورت گرفت که مردم ادعا کردند او غنائم جنگ را ناعادلانه تقسیم کرده است. عمر او و شاکیانش را به مدینه احضار کرد و با اینکه او را بیگناه یافت از حاکمیت شهر برکنار کرد. عمر سپس عمار ابن یاسر و سپس ابوموسی اشعری را حاکم کوفه کرد که مردم هیچ‌کدام را قبول نکردند. سپس او و کوفیان بر سر المغیرا ابن شعبه به توافق رسیدند. بعد از مرگ عمر، عثمان مغیرا را برکنار کرد و ولید ابن عقبا را جانشین او کرد. در این زمان شورش‌هایی رخ داد و سرانجام ابوموسی اشعری دوباره حاکم کوفه شد. در زمان علی ابن ابیطالب پایتخت از مدینه به کوفه منتقل شد. در این زمان اختلاف بین علی ابن ابیطالب و معاویه بالا گرفت که سرانجام منجر به جنگ صفین شد. علی ابن ابیطالب در زمانی که در حال نماز در مسجد کوفه بود توسط ابن ملجم مرادی که یکی از خوارج بود مورد حمله قرار گرفت و سه روز بعد کشته شد. معاویه سپس زید ابن ابیحی را به حاکمیت کوفه منصوب کرد. بعد از مرگ مغیرا در کوفه و حسن ابن علی در مدینه بعضی نظیر حجر ابن عدی که از معاویه راضی نبودند به دنبال ایجاد شورشی جدید علیه معاویه بودند. بعد از مرگ معاویه مردم کوفه به حسین ابن علی -ع نوه محمد تمایل پیدا کردند و از او درخواست کردند که به کوفه بیاید تا حاکم آنها شود؛ ولیکن ارتش یزید ابن معاویه راه را بر کاروان حسین ابن علی بست و او و خانواده اش را در نبرد کربلا قتل‌عام کرد. بعد از کشته شدن حسین ابن علی شورشهای زیادی نظیر شورش مختار شکل گرفت. در سال ۷۴۹ میلادی عباسیون به رهبری حسن ابن قحطبه کوفه را تسخیر کردند و آن را پایتخت خود نمودند. در سال ۷۶۲ میلادی آنها پایتخت را به بغداد منتقل کردند.

کوفه دارای مکان‌های زیادی است که در اسلام شیعه دارای اهمیت زیادی هستند. مسجد کوفه مهمترین این بناها است که از قدیمیترین مساجد دنیا بوده و محل دفن مسلم ابن عقیل و مختار ثقفی است. این مسجد همچنین محلی است که علی ابن ابیطالب در آن مورد حمله ابن ملجم قرار گرفت. مقبره زید ابن علی نیز در کوفه قرار دارد. مسجد حنانه در کوفه محلی است که قسمتی از پوست سر حسین ابن علی که توسط دشمنانش پس از قتل او جدا شده بود در آن دفن شده است. همچنین خانه علی ابن ابیطالب در کوفه قرار دارد. مقبره کمیل ابن زیاد و میثم التمار نیز در کوفه قرار دارد.